وکالت عقدی جایز است، که به موجب آن یکی از طرفین، طرف دیگر را برای انجام امری نایب خود می‌نماید. وکالت دهنده را مُوَکِّل، و وکالت گیرنده راوکیل می نامند. وکیل حق تجاوز از حدود مورد وکالت را ندارد و هر معامله که در حدود مورد وکالت انجام دهد بنام و به حساب موکل است مگر خلاف آن ثابت شود.

وکالت به یکی از طرق زیر منحل می‌شود:

۱- فوت و جنون و سفه وکیل یا موکل

۲-عزل وکیل به‌وسیله موکل

۳-استعفای وکیل از سمت وکالت